به گزارش روز سه شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، سرزمینی كه امروزه به عنوان كردستان از آن یاد می شود از مناطق باستانی ایران است كه ساكنان آن از گذشته‌های دور تا به اكنون پایبندی عمیقی به داشته‌های آیینی و آداب رسوم كهن خود داشته اند كه نوروز از مهمترین آنها به شمار می رود.

با كنكاش در آثار هنری، سنگنبشته‌ها و متون تاریخی به عنوان مهمترین داشته های باستانی دوران گذشته می توان اطلاعات ارزشمندی در باب روش زندگی، آیین ها و نگاه ساكنان آن زمان به هنر به دست آورد.

جشن‌های بهاری به عنوان مهمترین آداب و رسوم از نگاه ویژه مردمان ایران باستان برخوردار بود كه اجرای موسیقی یكی از اركان اصلی برگزاری این جشن ها به شمار می‌رفت، با مشاهده كتیبه ها و ظروف باستانی میهمانانی را می بینیم كه ساز در دست برای تبریك نوروز به دربار می روند كه این خود مهر تاییدی بر جایگاه ویژه موسیقی در اجرای آداب و رسوم ایران باستان از جمله نوروز است.

موسیقی آیینی سرزمین كردستان از جمله معدود موسیقی هایی است كه در طول تاریخ و با گذشت زمان، با تمام قوا بر ریشه های خود پایبند و اصالت خود را حفظ كرده است كه مقامهای موسیقایی به جای مانده از موسیقی منطقه كردستان این مهم را تصدیق می‌كند.

بخش عمده ای از موسیقی آیینی منطقه وابستگی محسوسی به فرهنگ اساطیری و ریشه های كهن تاریخی دارد كه سبب شده برگزاری آداب و رسوم این سرزمین در میان مردمان سرزمین ایران بكر و منحصر به فرد باشد.

موسیقی آیینی و آداب و رسومی این سرزمین به دو بخش سازی و آوازی تقسیم می شود كه بخش آوازی آن را زمزمه های 'هوره' و بخش عمده سازی این موسیقی را مقامهای ساز تنبور تشكیل می‌دهد.

برگزاری مراسم عید نوروز از جمله مهمترین آداب و رسوم كهن ساكنان این سرزمین به شمار می‌رود كه موسیقی نیز نقش قابل ملاحظه ای را در آن ایفا می كند ، هر كاری كه مربوط به عید نوروز می‌شود، موسیقی و نغمه خاص خود را دارد كه از این بین می توان به مراسم پخت شام قبل نوروز به همراه نغمه و موسیقی اشاره كرد.

تنبور به عنوان كهن ترین ساز در فرهنگ و تمدن ایران در این سرزمین بخش عمده ای از اجرای موسیقی نوروزی را بر عهده دارد ، مقامهای موسیقی كه به نوروز اختصاص دارد بیشتر فضایی شاد و پایكوپی را تداعی می كند كه با حركات موزون همراه است.

نغمه های موسیقی مجلسی این سرزمین با اینكه پایكوبی را تداعی می كند بسیار اسراز آمیز و درون گراست كه یكی از دلایل آن جغرافیای بكر و دست نخورده محل زندگی این مردمان است كه موسیقی را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است.

موسیقی این سرزمین در طول تاریخ به صورت فرهنگ شفاهی و سینه به سینه انتقال یافته است كه در این میان استادانی كه در این سرزمین با نام پیر از آنها یاد می شود و نقش مهم این افراد در نگهداری و پاسداری از این داشته ها و انتفال آنها به نسل بعد غیر قابل انكار است.

با نزدیك شدن بهار و آیین برگزاری عید نوروز آوای پیرهای كردستان در كوهپایه های این سرزمین می پیچد و انسان می پندارد كه گویی كوه ها برای آمدن بهار می خوانند.

فراهنگ ** 9252**1588